"Jestem księżniczką Elżbietą!" - czyli o dzieciństwie Królowej

 

Cześć kochani! Już 21 kwietnia królowa skończy 96 lat i z tej okazji postanowiłam napisać posta o jej dzieciństwie. Mam nadzieję, że się Wam spodoba. Zapraszam do czytania :)

Księżniczka Elżbieta Aleksandra Maria z Yorku przyszła na świat o 2:40 nad ranem w środę, 21 kwietnia 1926 roku poprzez cesarskie cięcie.

Przyszła królowa jako niemowlę

 Rodzice naszej bohaterki nie byli wprawdzie parą królewską, aczkolwiek posiadali tytuł księcia i księżnej Yorku, więc byli dość wpływowymi ludźmi. Poród odbył się w domu rodziców księżnej na Burton Street 17.

Jeśli wierzyć przekazom monarchini urodziła się w dość deszczowy dzień, a tłum nie baczył na spadające krople, tylko wyczekiwał cierpliwie pod domem, aż w końcu wyszła do nich pielęgniarka i pokiwała porozumiewawczo głową. 

Elżbietę ochrzczono w sobotę, 29 maja podczas prywatnej uroczystości. Dama dworu królowej Marii powiedziała, że Elżbieta płakała całą ceremonię, aż jej niania podała jej do picia naparu z koperku.

Jako mała dziewczynka szybko pokochała zwierzęta. Uwielbiała siedzieć i głaskać je oraz przytulać, szalała na punkcie psów swego ojca. Ponadto dokarmiała papugę dziadka, króla Jerzego V. Co ciekawe papuga miała na imię Charlotte (tak nazywa się teraz prawnuczka królowej).

Już jako dziecko królowa miała konkretny "program" ubioru. To znaczy, rano zakładała białe sukienki, zaś po południu eleganckie z wcięciem w talii i krótkimi rękawkami. Większość tych sukienek była oczywiście falbankowa.

Małgorzata i Elżbieta

 

Kiedy Elżbieta miała 4 lata, 21 sierpnia 1930 roku urodziła się jej siostra, księżniczka Małgorzata. Warto wiedzieć, że właśnie gdy Elżbieta była kilkulatką i bawiła się w ogrodach Hamilton, to zbierały się tam tłumy, ale niania Knight mówiła jej, by ta nie zwracała na nich uwagi.

O edukację królowej zadbała pani Crawford, która konsultowała plan lekcji z królową Marią. Babcia Elżbiety uznała, że "arytmetyka nie może być ważniejsza od historii? Po cóż jej rachunki? Nie będzie musiała się nigdy nimi zajmować!" - powiedziała, a Crawford przyjęła jej uwagi. Elżbieta uczyła się historii, a także genaologii swojej rodziny.

Gdy zmarł jej dziadek i zabrano ją, by zobaczyła go w Westminster Hall, powiedziała :

-Był tam wujek Dawid i dziadek wcale się nie ruszał. Nawet nie mrugnął, to było nieprawdopodobne. Wszyscy byli tak cicho, jakby król spał

W 1936 abdykował ich wuj, Edward VIII, a ich ojciec został królem.

-Czy to prawda, że kiedyś będziesz musiała zostać królową? - zapytała Małgorzata, na co Elżbieta potaknęła. - Tak, pewnego dnia - przyznała.                                                              - Biedaczka - powiedziała współczującym tonem, księżniczka Małgorzata

Niania twierdziła, że królowa zdawała sobie sprawę ze swojej roli jako następczyni tronu. Była przejęta i traktowała to odpowiedzialnie. Zaczęła wtedy chodzić na lekcje z historii konstytucji. Ponadto martwiła się koronacją rodziców i powiedziała o Małgorzacie :

-Mam nadzieję, że nas nie ośmieszy, zasypiając w połowie.

Zaś gdy rodzice pojechali do Kanady i USA krótko przed wybuchem wojny, wzruszona Małgorzata przygotowała chusteczkę, ale Elżbieta powiedziała jej :

-To do machania, nie do ocierania łez.

Księżniczki mieszkały ze sobą i rzadko miały kontakt z innymi dziećmi. Praktycznie nie miały jakieś życia towarzyskiego oraz bardzo wstydziły się chłopaków w ich wieku. Wojnę spędziły w Windsorze i miejsce ich pobytu było tajemnicą państwową.Elżbieta bardzo wtedy współczuła rodzinom żołnierzy i czuła się winna,że ona siedzi przy kolacji świątecznej, a w innych  domach święta muszą być bardzo, bardzo smutne. 

Wybrałam najciekawsze dla mnie informacje, które pochodzą z książki Ingrid Seward "Mój mąż i ja". Nie cytowałam fragmentów, a wyczytane ciekawostki ubrałam we własne słowa. 

Miłego dnia/wieczoru

Kazia