Konflikt księżnej Diany i Sarah Ferguson

 W dzisiejszej notce przyjrzymy się konfliktowi księżnej Diany i Sary Ferguson z 1996 roku. Zapraszam.

Początki znajomości i przyjaźń

 

Sarah i Diana znały się od dziecka. Ich matki były kuzynkami i przyjaźniły się, podobnie zresztą jak one same w przyszłości. Od lat 80 regularnie spotykały się w ramach lunchu, a Diana często zwierzała się Sarze ze swoich problemów. W 1985 Sarah dzięki Dianie poznała księcia Andrzeja, a rok później wzięli ślub, dzięki czemu księżna Diana miała bliską przyjaciółkę i sojuszniczkę na dworze. Szybko zaczęły mówić :

-Jeśli ty skoczysz, ja też skoczę!

Księżna jednak często porównywała się do Sary, co chwila szukała tego, co ma Sarah, a co nie ma ona sama.. Poza tym rodzina królewska z tych dwóch wolała Sarę, a książę Karol mawiał do żony :

-Dlaczego ty nie możesz być taka, jak Fergie? 

Dianma była zazdrosna, że Sarah jest ożywiona, radosna, zawsze tryska pozytywną energią, a z kolei Sarah mówiła, że zawsze chciała być taka jak Diana, jeśli chodzi o zachowanie dworskiego protokołu. Gdy Diana popełniła jakiś błąd  w zachowaniu, Sarah starała się go nie popełniać, a gdy Diana odnosiła jakiś sukces, Sarah robiła wszystko, co w jej mocy, by również go osiągnąć. Sarah w przeciwieństwie do Diany nosiła rękawiczki, zaś księżna wolała być bardziej swobodna w kontakcie z ludźmi.

Mimo tych drobnych zazdrości, obydwie świetnie się dogadywały i żartowały podczas publicznych wystąpień.

W czerwcu 1987 roku na Royal Ascot obydwie szturchały parasolką Hugha Lindsaya i śmiały się przy tym. On sam był tym rozbawiony, jednak królowa Elżbieta nie popierała takiego zachowania synowych i powiedziała, że "było ono nader niestosowne".

Mimo, że Beatrice i Eugenia były dużo młodsze od Williama i Harry'ego, to Diana i Fergie zawsze dbały o ich dobry kontakt. W upalne dni, dzieci bawiły się w basenie w pałacu Kensington, a Diana i Sarah opalały się, leżąc na leżakach. W weekendy dzieci razem uczyły się pływać. 

 

Gdy ich małżeństwa się waliły i zaczął się okres separacji, obydwie się wspierały i zwierzały. Paul Burrel bardzo często widział, jak kuliły się ze śmiechu, siedząc na kanapie. Ale oprócz zabawnych chwil, razem też płakały.

Diana i Fergie rozmawiały godzinami przez telefon, a następnego dnia i tak spotykały się w Pałacu, aby jeszcze trochę pogawędzić. Można rzec, że były trochę nierozłączne.

Fergie robiła wszystko, aby Diana trochę się rozerwała, była bardziej pogodna i towarzyska.

30 maja 1996 roku, gdy rozwód Sary się sfinalizował, ta utraciła tytuł Jej Królewskiej Wysokości. Jednak tego samego dnia przyszła do Diany i nie dawała po sobie poznać, że coś jest nie tak, lub że bardzo ją to dotknęło. Zamiast tego zaśmiała się i powiedziała :

Jeszcze im pokażemy!

Tego lata pojechały razem ze swoimi dziećmi na wakacje do Francji. Wszystko miało się jednak gwałtownie zmienić jesienią.

Biografia Sary 

W 1996 roku wyszła biografia księżnej Yorku i właśnie to wydarzenie rozpętało burzę. Fergie napisała tam min., że od pożyczonych butów od Diany nabawiła się kużajek, co prasa podchwyciła błyskawicznie i zaczęła pojawiać się masa artykułów na ten temat. Ponadto księżna Yorku napisała także, że :

Diana prawie w ogóle nie prowadziła życia towarzyskiego. Nigdy nie bywała na przyjęciach, zajmowała się tylko tym, co mogłoby przynieść jej uwielbienie ludzi.

Dianie odrazu się to nie spodobało. Ponadto oliwy do ognia dodawał fakt, że na okładkach gazet cały czas widniały nagłówki na temat relacji Sary i Diany i temat długo nie schodził z czołówek.

Diana powiedziała zirytowana :

Nie rozumiem, dlaczego Fergie pisze więcej o mnie, niż o sobie!

Diana powiedziała Sarze, że jest jej niezmiernie przykro, że księżna napisała o niej takie fragmenty. Fergie próbowała przepraszać, napisała nawet Dianie, że wie, że jest wkurzona, ale przeprasza i potrzebuje jej przyjaźni. 

Dziennikarze zadawali Fergie pytania o Diane i gazety znowu szalały w tym temacie. Wtedy Diana zadzwoniła do Fergie i powiedziała, co o tym wszystkim myśli, pokłóciły się i księżna wybuchła :

To przecież twoja książka! Twoje życie i twoje pięć minut, nie moje!

 Sarah próbowała jeszcze ratować sytuację. W lipcu 1997 napisała do księżnej długi list, ale jego kopertę zaadresowała księżniczka Eugenia, jakby na siebie. Diana otworzyła kopertę, myśląc, że w środku znajduje się kartka z życzeniami, ale nie. Sarah umieściła w liście wiersz Williama E. Henleya i błagała Dianę o przebaczenie, jednak ta pozostawała niewzruszona. Oburzyło ją, że Fergie wykorzystuje dziecko do pojednania się z nią. Księżna Walii odpisała na list i zastrzegła, że nie życzy sobie dalszych kontaktów z Sarą i poprosiła, żeby żadna z nich nie omawiała tego w prasie i zostawiły to dla siebie. "Nie martw się, z mojej strony nic się nie pojawi" - napisała. 

Zdenerwowana Sarah odpisała, że skoro nie będzie tego omawiać w prasie, to Diana powinna zaniechać spotkań z Richardem Kayem, dziennikarzem, z którym się przyjaźniła. Oburzona tym zarzutem, Diana odpisała, że "uczciwa osoba nie wykorzystuje swojego dziecka, aby zaadresować kopertę", a potem podkreśliła, że obecnie jest szczęśliwsza niż kiedykolwiek.

Nigdy się już nie pogodziły, ani nie zamieniły słowa, mimo, że Sarah bardzo chciała się pojednać. 

Sarah, księżna Yorku na pogrzebie księżnej Diany

 

Diana zginęła niedługo potem, 31 sierpnia 1997 roku w Paryżu. Załamało to Sarę, która po jej śmierci oświadczyła :

Straciłam siostrę i najbliższą przyjaciółkę.  Nie ma słów, którymi mogłabym wyrazić mój ból. Świat stracił najgorętszą orędowniczkę działalności charytatywnej i kogoś tak niesamowitego, że nikt nie zdoła go zastąpić

Sarah do dziś dba o dobrą pamięć o Dianie. Niektóre źródła mówią, że nie lubi się z Camillą, ponoć miała nawet jej zarzucić, że ma krew na rękach, ale to drugie to raczej plotka.

Mimo wszystko szkoda, że ta wspaniała przyjaźń między księżną Dianą, a księżną Sarą zakończyła się w taki sposób..

***

Informacje pochodzą z książki " Tacy byliśmy. Wspominając Dianę" autorstwa Paula Burrella.